මහාබලසම්පන්න සින්හලතෙල් ලැබුණු සැටි

කොණ්ඩදෙණියේ සීලරතන හිමියෝ කුඩා සාමණේර කාලයේ සිටම කිසිවෙකුත් අත නොගසන දුවිලි පිරුණු පුස්කොළ පොත් පෙරල පෙරලා පිටුවක් හැර කියන්න සමත් විය. මෙසේ ප්‍රගුණ කළ මන්ත්‍ර ශාස්ත්‍රය මැදිවිය වන විට උපිරිම තාලයකට පත්වී ඇතැයි උන්වහන්සේටම අවබෝධ වන්නට විය.
කාගේවත් අවධානයට ලක් නොවුණු කෑලෑබද ගල් පර්වතය අසල කුටියකට වී උන්වහන්සේ කිරීමට සුදානම් වන්නේ මහා සත්‍යක්‍රියාවකි. ප්‍රදේශය වියලී ගොසිනි. සිසිලක සේයාවක් නොමැති. තද හිරුරැස් ඇගට උල් අනින්නාක් මෙන් දැනිනි. කෙත්වතු පාඵය. වනරොද මලානික විය.
කොණ්ඩදෙණියේ සීලරතන හිමියෝ තමන් උගත් දෙයින් ප්‍රයෝජන ගැනීම සදහා රජවරුන් පවා පරිහරණය කළ ගල්කුල දෙස බලා මන්ත්‍ර ජපකරන්නට විය.
“ඕං දහිරික් කොංඩේ අරක්කට්ටු නිලි කුල තම්බියා ධළවිල පුට්ටු නාගධාරණ සෙල්ලුම් රීරි විල කළඹවා කරකවා විගස වර වර ඒස්වාහඃ ඕං නමෝ වැදු අම්මා ඇති කළ අම්මාගේ වම් තැනේ නිය අගින් කඩා ඇති වූ රීරි යක්ෂයා මෙමා දෙන පුදවාලක්කම් බලා විගස වර වර එස්වාහඃ”
යාගය අවසාන් වීමට ආසන්නයේ සිහින් පොද වැස්සක් වසින්නට පටන් ගත්තේය. ක්‍රමයෙන් එය දෙගුණ තෙගුණ වෙමින් දහවල අදුරු මහ රැයක් විලාසයෙන් දිස්විය. කෙළවරක් නොමැති විදුලි කෙටිමද ගෙරවිලිද එමටය.
මහා අකුණු සැරැයක් පතිත විය. ඒ සමගම මහා ගල්කුළ දෙපළුව ගියේය.
හාමුදුරුවන්ට මෙතෙක් කලක් නොපැවැතිය ජීව සම්පන්න භාවයක් එක්වී තිබිණි.
ගල්කුල විවරය තුළින් රත්තරන්පාට බුදුපිළිමයක් හා සිංහ තෙල් බෝතල් හතරක් හිමියන්ට උරුම විය.ඒ සමග පරණ පුස්කොළපොත් රාශියක් ද එතැනින් හමු විය.
දරුවකු ලැබුණු මවක මෙන්ද තාමත් රචනා කළ ග්‍රන්ථය මිද්‍රණයෙන් නිකුත්වී ඇති අයුරු ප්‍රථම වරට දුටු ලේඛකයකු මෙන්ද ඒ දෙස බලා සිටි කොණ්ඩදෙණියේ හාමුදුරුවෝ තමන් පුර්ව ජම්ම වලදී කළ කුසල කර්මයක ප්‍රතිඵලයක් ලෙස මේවා උරුම වුයේ යැයි උන්වහන්සේ සිතුහ.
තමා ලද මේ වරමින් හැකි උපරිමයෙන් මහජන සුවසෙත සැලැස්වීමට ඉටා ගත්හ. බුද්ධ බලයත් දේව බලයත් තමන් ස්වෝත්සාහයෙන් උගත් මන්ත්‍ර ශාස්ත්‍රයත් වෙදකමත් හෙදකමත් උපයෝගී කරගෙන කොණ්ඩදෙණිය හිමි අස්සක් මුල්ලක් නෑර තම බලය පතුරවා ලීමට අධිටන්කර ගත්හ. බොහෝ අය තමන්ගේ මේ බලය බිද හෙළීමට යන්ත්‍ර මන්ත්‍ර උපයෝගී කර ගත්තද කිසිවෙකුටවත් අංශු මාත්‍රයකින්වත් ඉඩක් නොලැබිණ. එම සතුරු බල තම දෙපා මුල වන් දුවිල්ලක් තරමට පත් කිරීමට උන්වහන්සේ සමත් විය.